Martwa natura

z niej szklane półwyspy oczu
i brązowe cieśniny drzew

z niej ogień który popielił drewno
ciała lasy i wrzosowiska

z niej piasek na górze czaszki
wtedy gdy słowo stało się ciałem

nie mówcie mi proszę
że te kłębowisko szkła
gliny rozrzuconych ziaren
jest jedynie martwe

to przecież pejzaż
na płótnie które oddycha olejem

i wielki portret
roztarty z farb suchych
jak przeźrocza zwęglone od dymu

6.01.2005r.