Henrietta i ja

proszę otwórz oko pozujesz
patrz na aparat jak na akt nadziei

wczoraj sprzedając pomidory
mandarynkowo nieświadoma
wiotczała w pajęczynie warzyw

nalegam zegnij łokieć
jakby to było siódme piętro
druga sekunda samobójczego skoku

zastanawiałem się wtedy
czy w jej domu przed wyjściem
chleb spływa masłem czy opiłkami

ależ wiem że to nie egzekucja
mimo to na chwilę wyobraź sobie czuwanie
już pod ścianą jeszcze na powierzchni

7.10.2006r.