Drzewo

Drzewo,
Drzewo mocne i piękne,
zanurz swoje korzenie w ziemi,
bez korzeni i ziemi nie mógłbyś żyć.

Wystrzel swoimi gałęziami w niebo
bez gałęzi i nieba nie mógłbyś przetrwać
i niech twoje korzenie ziemskie
i twoje „korzenie” niebieskie
jedzą i piją
próchnicę i wodę
powietrze i słońce.

Drzewo, mój przyjacielu, rośnij dla siebie,
rośnij dla mnie,
rośnij dla wszystkich ludzi.
Bo potrzebujemy ciebie,
aby oddychać i ogrzewać się,
mieszkać i mieć meble,
aby kochać się i spać,
aby żyć i umierać.

Drzewo, nie jesteś samo na świecie.
Jesteś zbiorowiskiem w głębokim lesie
ze swoimi braćmi posłuchaj szumu miasta,
lekkiego śmiechu i ciężkich łkań.
Pod swoje rozłożyste ramiona, jak w otwarte ręce
przyjmij ludzi, którzy nadbiegają.
Użyźnią oni twój grunt, a ty dasz im życie.
Ale bądź sobą i okaż sprzeciw chciwcom,
którzy nie szanując ciebie chcieliby cię wykorzystać
dla swych przyjemności i korzyści.
Jeśli twoje wielkoduszne serce gotowe jest stać się pokryciem dachu,
sprzeciw się ogniowi, który chce wydobyć ciepło z twego ciała.
Jeśli masz swoim cieniem osłaniać zabawy dzieci w głębokim lecie,
nie chciej być biurkiem dla studenta i krzesłem dla starca.
Jeśli powinieneś stać się pewnego dnia ołtarzem dla kapłana,
nie chciej być stołem dla rodziny i łożem dla zakochanych.

Drzewo, mój bracie,
zanurz swoje korzenie w ziemi
i swoje „korzenie” w niebie.
Bądź drzewem, jakim masz być,
ale drzewem dla innych.

Michel Quoist