Adwent, czyli obecność - część 4 - O Kluczu Dawida

20 grudnia w antyfonie nazywamy Chrystusa „Kluczem Dawida”: O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, Ty, który otwierasz, a nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz, a nikt nie otworzy; przyjdź i wyprowadź z więzienia człowieka, pogrążonego w mroku i cieniu śmierci.

Chrystus przyjął ludzką naturę, by odkupić ludzkość, będąc prawdziwie Bogiem i prawdziwie człowiekiem. Jak wspominamy w Jutrzni każdego dnia, śpiewając Pieśń Zachariasza, On jest „Wschodzącym słońcem, które oświeci tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają” (por. Łk 1,79). W dzisiejszych Nieszporach zaś odwołujemy się do władzy, jaką Pan – ten, co ma klucz Dawida (zob. Ap 3,7; Iż 22,22) – ma nad Otchłanią. Jak podkreśla ojciec Szymon, władza Jezusa rozciąga się również nad tym, co doczesne – nad naszymi słabościami i trudnościami, z którymi się zmagamy…

Wideo religijne - filmy, piosenki i komentarze religijne, jak również porcja dobrej rozrywki: