Maryja, Gwiazda ewangelizacji

     Maryjo, Ty powiedziałaś pod natchnieniem Ducha Świętego, że pokolenia będą nazywać Cię błogosławioną. Podejmujemy hymn minionych pokoleń, aby nie umilkł, i wysławiamy w Tobie to, co jest najbardziej jaśniejące i co ludzkość ofiarowała Bogu: istotę ludzką w całej jej doskonałości, na nowo stworzoną w sprawiedliwości i świętości, w niezrównanej piękności, którą nazywamy „Niepokalaną” lub „pełną łaski”.
     Matko, Ty jesteś „nową Ewą”. Kościół Twojego Syna zdaje sobie sprawę, że tylko z „nowymi ludźmi” można ewangelizować, to znaczy – nieść Dobrą Nowinę światu, aby, za Twoim wstawiennictwem, nigdy nie zabrakło nowości Ewangelii, ziarna świętości i płodności.
     Maryjo, wielbimy Ojca za cnoty, które w Tobie jaśnieją, ale wielbimy Go także za to, że dla nas zawsze jesteś „Służebnicą Bożą”, pokorną istotą. Ponieważ potrafiłaś powiedzieć „fiat” – „niech tak się stanie”, stałaś się Oblubienicą Ducha Świętego i Matką Syna Bożego.
     Matko, która na stronicach Ewangelii jesteś przedstawiona jako Ta, która ukazuje Chrystusa pasterzom i mędrcom, spraw, aby każdy głosiciel Ewangelii – biskup, kapłan, zakonnik, zakonnica, ojciec czy matka, młodzieniec czy dziecko – należał do Chrystusa i mógł Go ukazywać innym.
     Maryjo, ukryta w tłumie, gdy Syn Twój uczynił cudowne znaki zapowiadające nadejście Królestwa Bożego, która odzywasz się tylko po to, by powiedzieć, że uczynisz wszystko, o co On poprosi, dopomóż krzewicielom Ewangelii głosić Jezusa Chrystusa, a nie siebie.
     Matko, osłonięta tajemnicą Twojego Syna, której często nie mogłaś pojąć, a mimo to przyjmowałaś wszystko i rozważałaś w swoim sercu, spraw, abyśmy my, głosiciele Ewangelii, uświadomili sobie, że ewangelizacja to – poza technikami i strategią, przygotowaniami i planami – osobiste zanurzenie się w tajemnicy Chrystusa i próba przekazywania naszym braciom i siostrom czegoś na Jego temat.
     Madonno pokory w prawdzie, która ukazałaś nam w proroczej pieśni, że Bóg zawsze wywyższa pokornych (Łk 1, 52), pomaga prostym i ubogim, którzy szukają Ciebie z ludową pobożnością, pomóż pasterzom prowadzić ich do światła prawdy i uczyń ich jednocześnie zdecydowanymi i wyrozumiałymi, gdy będą musieli usunąć jakieś fałszywe elementy i skorygować pewne wyrazy tejże pobożności.
     Matko, podobnie jak uczniowie w czasie Ostatniej Wieczerzy, prosimy Cię o wstawiennictwo, o nieustanne towarzyszenie Ducha Świętego i uległość przyjęcia Go w Kościele. Prosimy o Niego dla tych, którzy poszukują prawdy Bożej, i dla tych, którzy muszą jej służyć i nią żyć. Niech Chrystus będzie na zawsze „światłością świata” i niech świat uzna w nas Jego uczniów, trwających przy Jego słowie, którzy poznali prawdę czyniącą ludzi wolnymi wolnością Synów Bożych. Niech tak się stanie.
Jan Paweł II
8 lipiec 1980
Jan Paweł II: